ik bijf reizen
het laatste verhaal van een muziekliefhebbende jonge vrouw van de wereld
(…) en ik zijn al jaren bevriend, we kennen elkaar via ons werk in de muziekindustrie. Toen ik haar leerde kennen was zij nog gezond en zo fit als een hoentje, maar na een tijdje was het ineens raak: kanker. Het werd een bijzonder en lang proces, waarin zij tegen alle statistieken en verwachtingen in ging met haar sterke lijf en na 3 jaar nu nog steeds bij ons is. Toch deel ik alvast een deel van haar verhaal, omdat zij de eerste was die mij vertrouwde als begeleider van haar laatste verhaal.
onze gesprekken
In het eerste gesprek dat ik met haar, een vriendin en haar ouders voerden, hebben we het vooral gehad over wat wel en niet mag bij een uitvaart. Door te benadrukken dat bijna alles mag op de manier die hen past, en creatieve suggesties te doen, kon ik al veel bijdragen. Ook merkte ik dat het met name voor haar ouders een ontzettend moeilijk gesprek was en dat het denken in rituelen niet echt besteed was aan hun nuchtere Groningse inslag.
Na dit eerste gesprek heb ik de familie voorzien van een hoop informatie en inspiratie ter voorbereiding op ons tweede gesprek, 6 weken later. In de tussentijd was het zaadje bij haar ouders uitgegroeid tot een paar prachtige ideeën voor rituelen.
Dit deed mij realiseren hoe waardevol het kan zijn als je de tijd hebt om je uitvaart vorm te geven. Het kan dan echt een cocreatie worden tussen degene die gaat en degenen die achterblijven.
(…) gaf aan dat zij het absoluut niet in een kist wilde liggen. Ze was al dun van zichzelf en de kanker en de chemo’s hadden haar nog lichter gemaakt. Zo’n grote kist leek haar niks. Toen ik vertelde dat een kist niet moet, maar dat je bijvoorbeeld ook in een lijkwade mag, ging er een wereld voor haar open. Haar moeder besloot zelf een wade te maken, een patchwork van samen uitgezochte stof en stoffen die vrienden aandroegen.
geen kist
Alle naasten werden gevraagd een foto en een anekdote mee te nemen. Op de dag zelf zullen deze worden samengevoegd zodat ze ter plekke een fotowand kunnen maken waar mensen met elkaar verhalen kunnen delen.
een verhalenwand
(…) is een vrouw van de wereld en dol op reizen. Ze heeft vrienden over de hele wereld. Op suggestie van haar vader kunnen vrienden die er oor naar hebben zelf een kleine urn kunnen meenemen naar de uitvaart, zodat haar as over de wereld verspreid wordt.
blijven reizen
(…) maakte al ver voordat het nodig was de opmerking: ik word je eerste klant. En dat is ze. Ik ben haar en haar familie eeuwig dankbaar voor dit vertrouwen.
Aldo Bruining